Σεμινάριο "Χτίσε Συνήθειες που Μένουν"

Η φυσική δραστηριότητα (κίνηση, άσκηση) θεωρείται δικαίως ένας από τους 4 βασικούς συντελεστές (κάπνισμα, ναρκωτικά, διατροφή) που επηρεάζουν σε μέγιστο βαθμό την υγεία μας. Πολλοί ειδικοί έχουν ονομάσει την άσκηση «θαυματουργή θεραπεία» και « θαυματουργό φάρμακο». Γενικώς η τακτική άσκηση μπορεί να προλάβει ή να καθυστερήσει την γεροντική ανία, την ασθένεια του Αλτσχάιμερ, διαβήτη, κάποιες μορφές καρκίνου, κατάθλιψη, καρδιακές ασθένειες, παχυσαρκία και πολλά άλλα δεινά- μειώνοντας την πιθανότητα εκδήλωσής τους τουλάχιστον κατά 30%. Αυτό σίγουρα, από μόνο του, είναι κάτι πολύ καλύτερο και προτιμότερο από τα φάρμακα.

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την παραγωγικότητα. Όμως είναι στ’ αλήθεια παραγωγικός, αυτός που φέρνει σε πέρας  μεγάλο αριθμό εργασιών  και υποχρεώσεων ή είναι εκείνος, που αφοσιώνεται απόλυτα στο ο,τιδήποτε κάνει, την ώρα που το κάνει και το εκτελεί όσο γίνεται τελειότερα;

Αν ξεκινάτε να κάνετε κάτι, απλά για να τελειώνετε και να  ξεμπερδεύετε,  στο τέλος είναι πιθανό να έχετε μεν ασχοληθεί με αρκετά, όχι όμως  με το καλύτερο αποτέλεσμα και οι μισοτελειωμένες τσαπατσούλικες δουλειές θα συνεχίζουν να σας  αγχώνουν.

Αν πάλι είστε απόλυτα προσηλωμένοι σε αυτό που κάνετε, τότε όλα θα γίνουν στην πραγματικότητα πιο γρήγορα, επειδή θα έχουν σωστά ολοκληρωθεί και - το κυριώτερο-  θα νοιώσετε την πληρότητα και την χαρά της δημιουργίας και της επίτευξης ενός σκοπού.

Καινούργια ερεθίσματα κάθε μορφής μας βομβαρδίζουν ασταμάτητα στην σύγχρονη ζωή. Κινητά, SMS, e-mail, ειδήσεις στην οθόνη  αυτοστιγμεί από κάθε γωνιά της γης και μια πόλη πολύβοη, μας αποσπούν την προσοχή και ο νους αρχίζει να ταξιδεύει μακρυά. Από την άλλη η φιλοσοφία των καιρών τα θέλει όλα εδώ και τώρα και σαν μωρά παιδιά ζητάμε την άμεση  ικανοποίηση της κάθε επιθυμίας και ανάγκης. Η πίεση « να τελειώνουμε» γίνεται έτσι επιτακτική εις βάρος της ποιότητας.

Πολλές φορές στην ζωή απαιτείται να μιλήσουμε μπροστά σε ολιγομελές ή και πολυάριθμο κοινό.

Το 90% των ανθρώπων κυριολεκτικά  πανικοβάλλεται. Το να μιλάμε από το μικρόφωνο ή από την εξέδρα, είναι ο νούμερο ένα φόβος του ανθρώπου (σε συχνότητα), σύμφωνα με πολλές σχετικές έρευνες που έχουν διενεργηθεί.

Αν θέλεις να αλλάξεις το επίπεδο άνεσης επί της σκηνής, να μιλάς και να κινείσαι χωρίς να τρέμεις, ενώ σε παρακολουθούν πολλοί άνθρωποι, τότε, θα πρέπει να αφιερώσεις λιγότερο χρόνο στο να μάθεις το τι θα πεις ( στο περιεχόμενο της ομιλίας) και να επικεντρωθείς στο πώς να χαλαρώνεις και να νοιώθεις όμορφα όταν καλείσαι στο βήμα.