Ο ιός του φόβου
-Του Γιάννη Α. Αραχωβίτη
Πράγματι το να κλείνεις τα μάτια στον πραγματικό κίνδυνο είναι σαν τη στρουθοκάμηλο που χώνει το κεφάλι της στην άμμο.
Κανείς λογικός δεν μπορεί να αμφισβητήσει την κρισιμότητα των ημερών που περνάει η χώρα μας και σχεδόν όλος ο πλανήτης.
Η απειλή είναι μεγάλη, υπαρκτή, ύπουλη και πολλαπλασιάζεται σαν την Λερναία Ύδρα.
Για αυτό χρειάζεται να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να δείξουμε πολύ περισσότερη υπευθυνότητα (από ότι συνήθως), να ακούμε και να ακολουθούμε τις ψύχραιμες συμβουλές των ειδικών (γιατρών) και της συντεταγμένης πολιτείας.
Μην πέφτουμε θύματα "παραποιημένης" πληροφόρησης , δυστυχώς υπάρχουν συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις (αύξηση πωλήσεων), ούτε να καταφεύγουμε σε "παληκαρισμούς" (στυλ καρναβαλιστών "εμένα ο ιός δεν με πιάνει), ούτε σε ευχολόγια (ο θεός προστατεύει το ποίμνιό του από τον ιό).
Χρειάζεται ψυχραιμία, σύνεση, πρόληψη και να δείξουμε γρήγορα και καλά αντανακλαστικά ως άτομα, ως πολίτες, ως πολιτεία και ως κοινωνία.
Δεν είμαι ειδικός για να δώσω ιατρικές συμβουλές κ.λπ. Ως σκεπτόμενος άνθρωπος όμως, αντιλαμβάνομαι την κρισιμότητα των καταστάσεων και πιστεύω ότι μια ψύχραιμη, ρεαλιστική και μαζικά προνοητική δράση είναι απαραίτητη. Το να κλείσουμε τα μάτια δεν βοηθάει. Το να χρονοτριβούμε ατάραχοι ή να πανικοβληθούμε ίσως φέρει χειρότερα αποτελέσματα.
Ας δράσουμε έγκαιρα με υπευθυνότητα για μας, τα παιδιά μας, τους γονείς μας, τους συγγενείς, τους γείτονες, για την πατρίδα και όλο τον κόσμο.
Κουράγιο, δύναμη και υγεία σε όλους.
«Ουδέν κακόν αμιγές καλού».
Γιάννης